18 Ekim 2010 Pazartesi

Back in Black

Mental bi doygunluğa ulaştım hayatta, gerçekten her şey yolunda gibi geliyor. Sızlanmıyorum çünkü biliyorum "yaa amann bu insanlar da ne kadar mızmız.." diye söylenebilirsiniz.

Ama gerçekten de şu an düşündüm de, okuldan gelirken çektiğim yol dışında pek bir derdim yok. Pazar günü ilk kısa filmimi de çektim. Ama benim buna film diyesim yok, deneme çekimi diyelim sinema tarihinde çekilmiş bissürü filme ayıp etmeyelim.

Tiyatro kulübüne katılmaya karar vermiştim ama haftada 12 saat çalışması olunca ve o çalışmanın 4 saati cumartesi gününde olunca tiyatro sevdamı ertelemek zorunda kaldım. Şu okula iç dünyam bağlamında uyum sürecimi tamamlarsam, hikayeler yazmaya da başlıycam.

Artık daha olumlu yaklaşıyorum, acaba bıkarsam korkusu yüzünden hiç bir işe kalkışamaz olmuştum. Ama zamanın beni beklemediğini farkettim ve harekete geçmeye çalışıyorum.

ayrıca o kadar çok özlediğim insan var ki... mesela yarın bi işim yok ama hangi birini görsem diye karar veremeyip hiçbirini göremezsem çok üzülücem.

çok ciddi bi yazı olmuş, let's put a smile on that face. =)

2 yorum:

StummScream dedi ki...

Hadi bakalım

Burak Özkan dedi ki...

Film nasıldı?