Çocukluğumda hassas bünyeli ve yaşıtlarından çok ufak bir insan olduğum için , anasınıfına gittikten sonra bir yıl evde durup ertesi sene okula başlamamı düşünmüşler. Hani arkadaşlarım beni ezmesin falan diye.
Kısacası bizimkiler anasınıfını bitirdikten sonra beni bir yıl evde oturtmaya karar verdiler. Ama ben okulların açıldığı gün ağlamaya başlayıp 48 saat susmayınca çarşamba günü gidip okula kaydettirdiler.
Eğer işte ağlamayıp uslu uslu evimde otursaydım, bugün sınava girmiş olucaktım.
Evet, hayat çok ilginç.
Bugün motosikletten düşmemiş de olucaktım aynı zamanda.
Çünkü sınavda olucaktım.
2 yorum:
=) hayatbir tesadüf değil gibi
aklıma koşuşturan yüzlerce sperm geldi. kendimi şanslı hissettim.
imza: tesadüf eseri
hayat tam anlamıyla tesadüf olmasa da eser miktarda tesadüf içeriyor.
=)
Yorum Gönder