4 Eylül 2010 Cumartesi

nelermiş

Zoraki sosyallik denen şeyi yapmaya uğraşmak bi hayli boktan bi olay. Ve de gereksiz, herkes zamanla bi şekilde kendine çeker anlaşabileceği insanları. Herkesle el sıkışmaya çimlerde oturmaya gerek yok. Bu da bayram gezmesi aşığı ebeveynlere söverken kendi ürettiğimiz bi sosyal çılgınlık olsa gerek.
Bunları tabi o çılgınlığa dahil olduktan sonra söylüyorum. Peki elime ne geçti, şuan adını hatırlamadığım oğlanlar ve kızlar. Ve yine çevremdeki tanıdığım insanlar.

Beyin bedava.

Hiç yorum yok: